co to jest taping logopedyczny | zalecenia do naklejania plastrów | przeciwwskazania do plastrowania
Taping Logopedyczny metodą ETT-HNO
Czym jest taping logopedyczny?
Terapeutyczny Taping logopedyczny, zwany potocznie przez większość po prostu „kinesiotapingiem” to metoda plastrowania określonych części ciała, w celu zwiększenia ruchomości danego obszaru, zwiększenia ukrwienia, przepływu limfy, zmiany ułożenia Pacjenta. Dla ścisłości, nazwa Kinesiotaping oznacza metodę plastrowania stosowaną jedynie przez fizjoterapeutów utworzoną przez dra Kenzo Kaze, który jest jej autorem.
Metoda ETT-HNO (którą stosujemy w gabinecie), czyli Elastyczny Terapeutyczny Taping by Esther de Ru opracowana przez międzynarodowy zespół bazuje na oryginalnej metodzie Kinesiotapingu w jej zmodyfikowanym przez samego Kenzo Kaze kształcie i jest sposobem na wykorzystanie tej wiedzy w plastrowaniu logopedycznym.
Jakby tej metody nie nazywać – plastrowanie, taping, oklejanie, kinesiotaping – Pacjenci wychodzą z gabinetu z niewielkimi plastrami przyklejonymi na różnych częściach ciała, najczęściej w okolicy głowy i szyi.
W gabinecie stosujemy taśmy marki Kinesio, które w naszej opinii są najlepsze do działań logopedycznych. Skóra twarzy wymaga działania delikatnego, ale też stabilnego, żeby plastry nie odklejały się. Z oferty Kinesio wybieramy wyłącznie plastry hipoalergiczne.
Kiedy stosować taping logopedyczny?
Taśmy logopedyczne sprawdzają się w terapii:
- Zaburzeń oddechowych,
- Nerwu twarzowego,
- Asymetrycznego ułożenia ciała,
- Rozluźnianiu mięśni (np. ręki spastycznej),
- Korekcji napięcia w okolicy twarzy,
- Zaburzeń połykania,
- Zaburzeń artykulacyjnych (np. przy słabych ruchach pionizacyjnych języka),
- Bruksizmu,
- Nadmiernego ślinienia,
- Korekcji otwarcia warg,
- Korekcji położenia języka w jamie ustnej.
Można zatem myśleć o tapingu głównie w terapii dyzartrii i dysfagii, które mogą wystąpić wskutek np. udaru mózgu, wypadku komunikacyjnego, chorób neurozwyrodnieniowych (np. Choroba Parkinsona), operacji w okolicy głowy i szyi. Taśmy do tapingu sprawdzają się też dobrze w terapii niepłynności mowy wynikającej z nieprawidłowej pracy przepony czy mięśni międzyżebrowych.
Przeciwwskazania do tapingu logopedycznego
Taping jest metoda nieinwazyjną, jednak jeżeli masz wątpliwości, co do stanu swojego zdrowia – zapytaj o to swojego lekarza prowadzącego – unikniesz niepotrzebnego stresu. Co do zasady przeciwwskazaniem do plastrowania są:
- nowotwór złośliwy (bezwzględne, ponieważ taping zwiększa przepływ limfy),
- rany otwarte w miejscu zabiegu,
- stan zapalny organizmu (gorączka powyżej 38 st.),
- nieustabilizowane choroby krążenia (plastrowanie zwiększa przepływ krwi w miejscu działania, stąd może być wymagana zgoda lekarza prowadzącego).
Taping jest metodą delikatną, jednak działa przez cały czas przyklejenia plastra (24h) tyle dni, ile go trzymamy. Jest metodą uzupełniającą do elektrostymulacji logopedycznej, która działa silnie, ale przez krótki czas pracy (kilkanaście-kilkadziesiąt minut). Obie metody świetnie działają razem, jako wsparcie głównych działań w terapii logopedycznej.
