Diagnoza neurologopedyczna Pacjentów dorosłych
Pierwsze spotkanie z neurologopedą zawsze rozpoczyna się wywiadem, w którym rozmawiamy o tym, z jakiego powodu się widzimy, na co skarży się Pacjent, jak wygląda jego codziennie funkcjonowanie. Pytam też o dotychczasowe leczenie i terapię, a także o funkcjonowanie przedchorobowe i analizuję dokumentację medyczną.
Dokumentacja dla neurologopedy. Co warto wziąć ze sobą?
- wypisy ze szpitali
- wyniki badań specjalistycznych np. MR lub TK głowy, badania laryngologiczne, FEES, Videofluoroskopia, badanie słuchu
- konsultacje od innych specjalistów i lekarzy
Podczas badania neurologopedycznego sprawdzam następujące funkcje:
- świadomość, orientacja allo- i autopsychiczna
- mowa spontaniczna
- zaburzenia dyskursu
- zdolność myślenia abstrakcyjnego
- cechy pomijania stronnego
- sposób formułowania wypowiedzi
- płynność mowy
- artykulacja
- fonacja i oddychanie
- prozodia
- nazywanie
- rozumienie mowy
- powtarzanie
- czytanie
- pisanie
- mowa automatyczna
- badanie palpacyjne
- ocena funkcji połykania
- badanie zewnątrz- i wewnątrzustne
- ocena nerwów czaszkowych
Na podstawie diagnozy logopedycznej, uwzględniając oczekiwania i możliwości Pacjenta, wspólnie ustalamy:
- możliwości pomocy terapeutycznej
- cele terapii (bliskie i dalekosiężne)
- częstotliwość terapii
- rolę rodziny w terapii
- dostosowanie codziennego funkcjonowania Pacjenta do obecnego stanu
- możliwości pracy w domu
- plan terapii
W trakcie trwania terapii regularnie wykonuję re-diagnozę, ponieważ wraz ze zmianami w funkcjonowaniu Pacjenta, zmieniają się moje metody i pozom pracy oraz cele terapii i oczekiwania wobec terapii.